Όπως κάθε χρονιά, έτσι και εφέτος οι συντοπίτες μας επωφελήθηκαν από την αργία για τη γιορτή του πολιούχου του νησιού μας και έκαναν την καθιερωμένη "βόλτα" τους στον Πειραιά και την Αθήνα. Όχι, δεν εκμεταλλεύτηκαν την αργία στην Αίγινα για να δούνε μία θεατρική παράσταση στη πρωτεύουσα. Όχι, δεν πήγαν σε γιατρό για εξετάσεις. 'Οχι, δεν πήγαν για εξετάσεις αγγλικών ή γαλλικών.
Πολύ απλά...πήγαν για ψώνια "μέσα"!
Τί και αν έγινε τόσος ντόρος τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την στήριξη της τοπικής αγοράς; Τί και εάν κυκλοφόρησαν αφίσες στα κατστήματα και τους δρόμους με αυτή την παραίνεση;
Κακά τα ψέματτα! Το στοίχημα ήταν η σημερινή ημέρα και αυτό χάθηκε!
Με πολύ ευχαρίστηση παρατηρήσαμε ότι όλα τα blogs που ασχολούνται με την καθημερινότητα του νησιού μας είχαν αναφορές στο συμβάν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο του Κερκέζου στην ιστοσελίδα της Νέας Εποχής, το οποίο αναρτήθηκε αυτούσιο και απο τους συνάδελφους aeginafreegold-ίτες στο blog που διατηρούν.
Στο εν λόγω άρθρο ο Κερκέζος πρότεινε μία πολύ ωραία ιδέα που ελπίζουμε να εφαρμοστεί στην επόμενη αργία. Πρότεινε να στηθεί ένα περίπτερο από την Επαγγελματική Ένωση στο λιμάνι απέναντι από το σημείο στο οποίο δένουν τα πλοία. Προέταξε την ευαισθητοποίηση των συντοπιτών μας μέσω της...ντροπής. Συγκεκριμένα γράφει:"Και το μεσημέρι όταν θα επέστρεφαν από το «επάρατο» κέντρο οι ταλαιπωρημένοι επιδρομείς με γεμάτα τα χέρια σακούλες, μια κονκάρδα που θα έγραφε «αγαπώ το νησί μου στηρίζω την αγορά του» και ένα μικρός πάγκος με κεράσματα και μουσική στο λιμάνι, θα γέμιζε ενοχές και προβληματισμό τους συμπολίτες μας." Είναι μια αρκετά τολμηρή πρόταση αλλά "όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος".
Από την άλλη υπάρχει μια -μικρή- μερίδα της κοινής γνώμης που, αντίθετη σε αυτή την πρόταση, διατείνεται ότι η αγορά της Αίγινας είναι πανάκριβη και ασύμφορη. Αυτό πριν μία δεκαετία μπορεί να ήταν εν μέρει αληθές. Η αγορά του νησιού όμως άλλαξε πολύ από τότε. Άνοιξαν καταστήματα που είχαν στα ράφια τους τις πολυπόθητες "μάρκες" τις οποίες ο Αιγινήτης δεν μπορούσε να βρει. Πολλές από τις μάρκες αυτές πωλούνται πλέον στην ίδια τιμή με τη πρωτεύουσα γιατί πολύ απλά οι εισαγωγείς τους εφαρμόζουν τις λεγόμενες "μαρκέ" τιμές.
Από την άλλη οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων δεν αποτρέπουν τους Αιγινήτες από το να κάνουν την "εορτοβόλτα" τους στην Αθήνα. Αλήθεια, έχει σκεφθεί ποτέ μία μητέρα με δύο παιδιά πόσα χρήματα πρέπει να ξοδέψει για μια μονοήμερη εκδρομή "μέσα"; 3 εισιτήρια x 9,5€ και άλλα 3 με 9€ μας κάνουν 55,5€! Εάν οι διαδρομές αυτές γίνουν με flying τότε αγγίζουμε τα 100€! Εάν σε αυτά προσθέσουμε και φαγητό για τρία άτομα τότε φθάνουμε στα 150-200 Ευρώ. Σε παλιές καλές δραχμούλες 50.000-67.000! Μόνο για να πάει και να γυρίσει στον Πειραιά μία τριμελής οικογένεια! Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να ισοσκελίσουν τις -ενδεχόμενες- διαφορές στις τιμές μεταξύ των καταστημάτων του Πειραιά και της Αίγινας.
Έχουμε ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο στο οποίο μπορεί να κάνει κάποιος τα ψώνια του πεζός και ανενόχλητος από αυτοκίνητα και μηχανάκια. Έχουμε ευγενικούς και πρόθυμους καταστηματάρχες. Έχουμε όμως και συνήθειες ετών που πρέπει να αποβάλουμε...
Είναι γνωστό ότι το χρήμα ακολουθεί κυκλική πορεία, αρχής γενομένης όμως από το σημείο στο οποίο θα το...πρωτοαφήσεις.
Δεν θα σταθούμε στην απουσία της Επαγγελματικής (όπως αυτή αναφέρεται στο άρθρο της Νέας Εποχής). Αναντίρρητα, χρειάζεται τόλμη και φαντασία. Θα δώσουμε μία τελευταία ευκαιρία σε αυτή την Ένωση να αποδείξει ότι βρίσκεται κοντά στον πολίτη και όχι..απέναντι από τον Δήμο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι διενέξεις του κ.Παπαργύρη με το Δήμο. Εντύπωση προκαλλεί άλλωστε η αποκάλυψη του Δήμαρχου για τις οφειλές του Προέδρου της Επαγγελματικής προς το Δήμο (http://www.neaepohi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=979:r-&catid=81:news&Itemid=198). Μακριά από όλους τους απλούς Αγινήτες τέτοιου τύπου διενέξεις.
Ελπίζουμε να περάσει το μήνυμα ότι οι Αιγινήτες μπορούν, και πρέπει, να αλλάξουν αγοραστικές συνήθειες. Πρέπει να είναι η τελευταία χρονιά που γίνεται αυτό. Μακάρι να βλέπουμε στο μέλλον εικόνες σαν και αυτές που ακολουθούν όλο και πιο σπάνια στο λιμάνι της Αίγινας.
Ώρα 12 και 45 το μεσημέρι και μόλις έχει φθάσει το F/B΄Άρτεμις στην Αίγινα...
Υ.Γ. Τη "μάχη της σακκούλας" κέρδισαν πάντως τα καταστήματα Jumbo (παιχνίδια) και τα καταστήματα Sprider (ρούχα).
5 σχόλια:
μπράβο σε όλους σας παιδιά. Είμαι μεγαλύτερος και στα blog δεν ξέρω να μπαίνω αλλά μου δείχνει ο εγγονός μου. Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν στην Αίγινα γιατί είχαμε αλληλεγγύη. Τώρα τίποτε. Σας δίνω ευχή και κατάρα να αγαπάτε τον τόπο και να τον στηρίζεται. Η δική σας γενιά είναι μια γενιά με φαντασία και είναι κρίμα να σας ρουφήξει ο βόθρος που σας έχουμε φτιάξει και τον λέμε κοινωνία. Τα blog δεν τα καταλάβαινα και ήμουν αρνητικός. Αλλά από τον καιρό που με βάζει ο έγγονας μου μέσα βλέπω πως οι δικοί σας ηλεκτρονικοί καφενέδες θα γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα. Μόνο παιδιά μου για να γυρίσει ο κόσμος θέλει δουλειά πολύ.
Αλλά δε σας φοβάμαι. Με αγάπη
Ο μπαρμπα-Τάσος
Αγαπητοί Αιγινήτες πρώτα από όλα η ανάρτηση σας για το θέμα είναι πολύ καλή. Το γεγονός ότι υπήρξε τέτοια κινητοποίηση-ευαισθητοποίηση από το σύνολο σχεδόν του «ηλεκτρονικού μας καφενέ» που έγραψε και ο μπαρμπα-Τάσος, δείχνει μια πολύ δυναμική ταυτότητα απόψεων που πραγματικά είναι εντυπωσιακή και δύσκολα τη συναντάς. Έχω την εντύπωση πως μπορούμε να ανοίξουμε συζητήσεις, να θίξουμε κακώς κείμενα παγιωμένα σε συνείδησεις και να κάνουμε αυτό που πραγματικά όλοι μας επιδιώκουμε. Τον κόσμο και την κοινωνία μας λογικότερη. Εδώ στα blog και στα site τουλάχιστον στο δικό μας (www.neaepohi.gr) δεν προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τον τροχό, αλλά τον «κοινό νου». Αυτό είναι το ζητούμενο στην εποχή μας.
ΚΕΡΚΕΖΟΣ
ΥΓ.
Να σου επισημάνω (αν μου επιτρέπεις), πως στο δικό μου άρθρο δεν «προτάσσω την ευαισθητοποίηση των πολιτών μέσω της ντροπής», αλλά την ενεργοποίηση του μηχανισμού των Ερινυών δηλαδή την «ενοχή». Δεν θα ήθελα ποτέ οι συμπολίτες μου να ντρέπονται. Αντίθετα αισθάνονται ενοχή, μόνο οι ευαίσθητοι και συνειδητοποιημένοι άνθρωποι και εκεί κατατάσσω τους κατοίκους του νησιού μας (έστω τους περισσότερους). Και αφού η πολιτική έχει καταφέρει να κυβερνήσει τα μυαλά μας, ας προτάξουμε το συναίσθημα, μπας και σωθούμε «στας χαλεπάς ημέρας που άτινα διάγωμεν»
Ευχαριστούμε για την παρέμβαση σας κ. Κερκέζο. Ζητούμε συγνώμη εάν κατανοήσαμε με διαφορετικό τρόπο σημεία του πολύ καλού άρθρου σας και ειλικρινά χαιρόμαστε που μας το επισημάνετε!
Όσον αφορά στην περαιτέρω ουσία του άρθρου σας, είναι όντως μία θαυμάσια ευκαιρία να ευαισθητοποιήσουμε πολύ κόσμο. Λόγω της φύσης των blogs και των sites, είναι φυσικό η πλειοψηφία του αναγνωστικού μας κοινού να είναι νεαρής ηλικίας. Πιστεύουμε πως εάν αλλάξουν συνήθειες τα νέα παιδιά τότε θα έχουμε κάνει μία δυναμική αρχή.
mpravo magges ehete epipedo. Apo tis liges fores pou diavazo ke to efxaristieme. Ke bravo gia tin protpvoulia sto thema afto. proti fora sizitiete ke perni tetia ektasi.
ta blog ine to melon ke to diko sas exi epipedo kai fantasia
Καλησπέρα και από εμένα και ένα μπράβο για την προσπάθεια.
Το θέμα της βόλτας "μέσα" δεν βλέπω να αλλάζει εύκολα.
Καταρχήν συνδυάζει την βόλτα αλλά και την ανωνυμία στις αγορές.
Μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε ένα τόπο που τα πάντα σχολιάζονται.
Δεν υπάρχει γενικότερη αλλυλεγγύη. Οι καταστηματάρχες δεν υποστηρίζονται πρωτίστως μεταξύ τυς και κοιτάνε πως θα φάνε ο ένας τον άλλο. Σπάνια έχω ακούσει καταστηματάρχη να προτείνει κάποιο άλλο μαγαζί στην Αίγινα με παρεμφερή είδη- όταν εκείνος δεν έχει κάτι να πουλήσει.
Γνωστό ίναι επίσης και το φαινόμενο της καλύτερης τιμής και της έκπτωσης που πάντα ζητάνε οι αγοραστές από τα τοπικά μαγαζιά, αλλά και της "δόσης" (όχι βέβαια με πιστωτική κάρτα-πάντα στο μιλητό), όταν αντίστοιχα στην αγορά του Πειραιά και των ανώνυμων πολυκαταστημάτων της Αθήνας κάτι τέτοιο είναι ανήκουστο.
Εδώ πολλές φορές οι έμποροι "γδύνονται" για να έχουν δουλειά και οι περισσότεροι από αυτούς πολλές φορές δεν βάζουν καν μέσα στην τιμή των προιόντων που πουλάνε την μεταφορά που πληρώνουν.
Φυσικά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις και από την καή και από την κακή πλευρά.
Χρειάζεται μια γενικότερη κινητοποίηση.
Πάντα οι καταναλωτές παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν πληθώρα προιόντων αλλά και ποικιλλία και επιλογές.
Πώς θα γίνει αυτό όταν κάθε φορά που ανοίγει κάτι δεν υποστηρίζεται? Όταν σεκάθε καινούριο μαγαζί υπάρχουν ταμπέλες "αυτός είναι αθηναίος", ή "αυτός είναι ακριβός",ή αυτός είναι πλούσιος-δεν έχει ανάγκη" ή "αυτός είναι φτωχός-πηγαίντε!".
Μάλλον ο "Αθηναικός" αέρας των προιόντων αλλάζει και την ποιότητά τους ή μήπως απλώς ανεβάζει το ηθικό των καταναλωτών αλλά και την ψυχολογία τους ότι ψώνισαν από "μέσα"???
Δημοσίευση σχολίου